Wpłaty na PPK jako koszt kwalifikowany działalności badawczo-rozwojowej
Wpłaty na PPK stanowią koszt kwalifikowany działalności badawczo-rozwojowej podlegający odliczeniu przez pracodawcę od podstawy opodatkowania. Potwierdza to interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 sierpnia 2020 r. (0111-KDIB1-3.4010.319.2020.2.APO).
Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane poniesione na działalność badawczo-rozwojową (B+R). Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
W interpretacji chodzi o koszty wynagrodzeń pracowników działu innowacji (wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne pracodawcy) i uznanie ich za koszty kwalifikowane, w części w jakiej odpowiadają połowie etatu wykonywanego przez poszczególnych pracowników działu innowacji, czyli pracom nad opracowaniem nowych lub ulepszonych produktów.
Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy PPK wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu. Dyrektor KIS stwierdził, że wpłaty na PPK finansowane przez pracodawcę (zleceniodawcę) są obliczane jako ustalony procent od wynagrodzenia brutto. Pracodawca realizując obowiązek ustawowy, nie może sam zrezygnować z dokonywania tej wpłaty. Nie wolno mu też potrącać tej kwoty z wynagrodzenia pracownika. Dodatkowo wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Pracodawca będzie ma obowiązek potrącić zaliczkę od tego wynagrodzenia. Wpłaty dokonywane przez pracodawcę (zleceniodawcę) stanowią przychód pracownika (zleceniobiorcy) jako dodatkowy element wynagrodzenia.
Konsekwencje interpretacji dla pracodawcy
Wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika stanowi koszt kwalifikowany działalności B+R, o której mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, jako należność z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, czyli przychód ze stosunku pracy.
- art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426),
- art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406),
- art. 27 ust. 9 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1342).
