Planowanie czasu pracy pracowników w okresie urlopowym – 9 przykładowych grafików

Joanna Suchanowska

Autor: Joanna Suchanowska

Dodano: 22 czerwca 2021

Każdemu pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Prawo pracownika do wypoczynku wywiera duży wpływ na organizację zakładu pracy. Z jednej strony pracownicy powinni iść na urlop w terminie uzgodnionym z pracodawcą, z drugiej jednak urlopowe nieobecności pracowników w pracy dezorganizują pracę pozostałym pracownikom czyniąc zamieszanie w ich grafikach czasu pracy.

Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi zgodnie z art. 1672 kp, czyli urlopu na żądanie.

Planu urlopów nie ma obowiązku ustalać pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa. W takich przypadkach pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem. Pracodawca nie ma również obowiązku sporządzania planu urlopów, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę. Ustalony plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Przepisy nie określają jednak terminu, w jakim powinien być on sporządzony. Zwyczajowo robi się to bądź pod koniec danego roku kalendarzowego na rok następny, bądź na samym początku danego roku.

Ujęcie urlopu pracownika w planie urlopów nie jest wystarczające dla jego wykorzystania przez pracownika – konieczny jest jeszcze pisemny wniosek pracownika w tej sprawie i jego akceptacja przez pracodawcę. Choć pracownik idzie na urlop za zgodą pracodawcy jego nieobecność, szczególnie w sezonie urlopowym, gdy na urlopach przebywa więcej pracowników, może zdezorganizować pracę zespołu.

W takim przypadku, jeżeli zapotrzebowanie na pracę pracownika powstało po akceptacji wniosku urlopowego, w trakcie obowiązującego pracowników rozkładu czasu pracy, pracodawca może albo zlecić pracownikom nadgodziny albo zmienić rozkład czasu pracy.

Grafik czasu pracy pracownika na urlopie wypoczynkowym

Rozkłady czasu pracy (harmonogram) powinny być ustalane na całe okresy rozliczeniowe, albo na ich części obejmujące co najmniej 1 miesiąc. Rozkład należy podać do wiadomości pracowników najpóźniej na tydzień przed rozpoczęciem okresu objętego tym rozkładem.

Ważne: Pracodawca może na obowiązujący pracownika rozkład czasu pracy nanieść informacje dotyczące korzystania przez pracownika z urlopu wypoczynkowego. Pracodawca nie powinien jednak, sporządzając grafik czasu pracy, z góry wpisywać planowanego przez pracownika urlopu, jeżeli pracownik nie zapoznał się jeszcze z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Pracodawca musi bowiem pamiętać, że pracownik powinien najpierw zapoznać się z ustalonym dla niego rozkładem czasu pracy, a dopiero następnie wnioskować o urlop wypoczynkowy na dni, które zgodnie z rozkładem czasu pracy są dla niego dniami pracy. Pracownicy nie powinni bowiem składać wniosków urlopowych, gdy nie znają jeszcze obowiązującego ich rozkładu czasu pracy. Wyjątkiem są dłuższe okresy urlopy obejmujące np. dwa miesiące. Pracownicy muszą mieć bowiem świadomość jaka liczba dni i godzin urlopu zostanie przez niech wykorzystana.

Przykład 1
Urlop a rozkład czasu pracy
Pracownik zatrudniony jest w równoważnym systemie czasu pracy w czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym. Chce wykorzystać tydzień urlopu (od 5 do 9 lipca). Na dzień złożenia wniosku urlopowego rozkład czasu pracy pracownika nie został jeszcze sporządzony. W tym tygodniu – pracując w systemie równoważnym – może mieć zaplanowane np. 5 dni pracy po 8 godzin albo 3 dni po 12 godzin. Ponieważ pracownik wnioskował o urlop nie znając swojego rozkładu czasu pracy, pracodawca powinien rozkład ten dostosować do pracownika. W tej sytuacji może można przyjąć jedno z dwóch rozwiązań:

  • przed ostatecznym uzgodnieniem terminu urlopu pracodawca przedstawi pracownikowi obowiązujący go rozkład czasu pracy, albo

  • pracodawca przejmie 8-godzinne dni pracy w czasie korzystania z urlopu – o ile jest to zgodne z regulacjami wewnętrznymi dotyczącymi rozkładów czasu pracy i nie narusza czasu pracy danej osoby w okresie rozliczeniowym. Przykładowy grafik czas pracy pracownika może w tym przypadku wyglądać następująco:

Lipiec 2021

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

 

12

12

W5

WN

8 (UW)

8 (UW)

8 (UW)

8 (UW)

8 (UW)

W5

WN

12

12

W

12

 

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

W

W5

WN

12

12

W

12

W

W5

WN

12

12

W

12

4

W5

Przykład 2
Wniosek o urlop pod koniec okresu rozliczeniowego
Pracownik zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy w jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym złożył wniosek o urlop wypoczynkowy na okres od 26 do 30 lipca 2021 r. Do 23 lipca 2021 r. pracownik przepracował 156 godz. W tym miesiącu do przepracowania zostało pracownikowi tylko 20 godz. Pracodawca nie może zatem przyjąć, że w ostatnim tygodniu lipca, pracownik miałby przepracować 40 godzin (5 dni po 8 godz.). Automatycznie doprowadziłoby to bowiem do powstania nadgodzin z tytułu przekroczenie średniotygodniowej normy czasu pracy.

Pracodawca może zatem zaplanować czas pracy pracownika w następujący sposób:

Lipiec 2021

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

 

12

12

W5

WN

12

12

 

12

12

W5

WN

12

12

W

12

 

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

12

W5

WN

12

12

W

12

W

W5

WN

8 (UW)

8 (UW)

4 (UW)

W

W

W5

Urlopowa nieobecność pracownika a zmiana rozkładu czasu pracy i nadgodziny

Generalnie rozkład czasu pracy należy przygotować wcześniej. Przepisy nie wskazują natomiast, czy później wolno go zmienić (i ewentualnie w jakich okolicznościach). Jednak przyjmuje się, że w niektórych przypadkach taka zmiana jest możliwa.

Jeśli w trakcie biegnącego okresu rozliczeniowego okaże się, że jest większe niż planowano zapotrzebowanie na pracę, zasadniczo pracodawca może zlecić nadgodziny. Te jednak wiążą się z koniecznością ich zrekompensowania (wynagrodzeniem wraz z dodatkiem albo odpowiednim czasem wolnym). Ekonomiczniej jest nie polecać nadgodzin, lecz zmienić obowiązujący harmonogram, przesuwając pracowników do chwilowej pracy na innym stanowisku, na innej zmianie, na inne godziny pracy. Dzięki temu pracodawca może uniknąć konieczności wypłaty dodatku za nadgodziny (lub oddawania za nie czasu wolnego). Takie działanie dopuszczalne pod warunkiem, że wskazane wyżej przesunięcia nie spowodują przekroczenia dopuszczalnych maksymalnych dobowych i średniotygodniowych norm czasu pracy. Planowanie pracy nadliczbowej w harmonogramie jest bowiem zabronione (można ją polecać tylko w nieplanowanych przypadkach).

Przykład 3
Zmiana rozkładu czasu pracy
Pracownicy zatrudnieni w równoważnym systemie czasu pracy, objęci jednomiesięcznym okresem rozliczeniowym, przez 3 pełne tygodnie tego okresu wykonywali pracę przez 10 godzin na dobę pięć dni w tygodniu. Do wypracowania pozostało im jeszcze 16 godzin (praca w wyższym wymiarze spowoduje przekroczenie obowiązującego pracowników wymiaru czasu pracy). W związku z tym powinni w ostatnim tygodniu okresu rozliczeniowego wykonywać pracę jednego dnia przez 10 godzin oraz kolejnego przez 8 godzin.

Pracodawca zmienił jednak pracownikom obowiązujących ich pierwotnie harmonogram czasu pracy i zobowiązał ich do pracy przez cały ostatni tydzień okresu rozliczeniowego przez 10 godzin na dobę. Działanie pracodawcy było nieprawidłowe. W powyższy sposób, wbrew przepisom prawa, zaplanował bowiem pracownikom pracę w godzinach nadliczbowych.

Lipiec – 176 godz.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

 

10

10

W5

WN

10

10

10

10

10

W5

WN

10

10

10

10

 

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

10

W5

WN

10

10

10

10

10

W5

WN

10

10

10

10

10

W5

Przykład 4
Urlopy pracowników zatrudnionych na zmiany – modyfikacja rozkładu
W firmie obowiązuje dwuzmianowa organizacja pracy (6.00-14.00, 14.00-22.00). Dwóch pracowników I zmiany jest nieobecnych w pracy (jeden pracownik przebywa na zaplanowanym wcześniej urlopie, drugi wziął dwa dni urlopu na żądanie). Pracodawca, w trakcie tygodnia, przenosi jednego pracownika z II zmiany na I. Zmieniając rozkład czasu pracy pracodawca pamiętać musi, aby nie naruszyć prawa pracowników od odpoczynków (dobowych i tygodniowych) oraz aby nie zobowiązać pracownika do powtórnego rozpoczęcia pracy w tej samej dobie pracowniczej (chyba że u pracodawcy obowiązuje ruchoma organizacja czasu pracy).

Tygodniowy rozkład czasu pracy pracownika zatrudnionego w podstawowym systemie czasu pracy. W firmie obowiązuje dwuzmianowa organizacja pracy

Dzień pracy

Plan

Liczba godzin pracy w dobie

Poniedziałek

14.00-22.00

8

Wtorek

14.00-22.00

8

Środa

14.00-22.00

16

Czwartek

6.00-14.00

8

Piątek

6.00-14.00

0

Sobota

W5

-

Niedziela

WN

-

Pracownik pracował w środę od godz. 14.00 do 22.00 oraz w czwartek i piątek od godz. 6.00 do 14.00. Środowa doba pracownica obejmuje okres od godz. 14.00 w środę do godz. 14.00 w czwartek. Każda praca podjęta przez pracownika w tym przedziale czasowym zaliczana jest do środowej doby pracowniczej. Jeżeli wiec pracownik w tak określonej dobie pracowniczej pracował 8 godz. od godz. 14.00 do godz. 22.00 oraz dodatkowo od godz. 6.00 do godz. 14.00 w czwartek, to łącznie przepracował 16, zamiast zaplanowanych 8 godzin, z czego 8 godzin pracy w czwartek stanowią pracę nadliczbową wynikającą z przekroczenia obowiązującej pracownika dobowej normy czasu pracy.
Ponadto w omawianej sytuacji doszło do naruszenia przysługującego pracownikowi minimalnego okresu odpoczynku dobowego. Przerwa w wykonywaniu pracy trwała bowiem jedynie 8 godzin.

Praca w czasie urlopu

Bez względu na system oraz rozkład czasu pracy w jakim zatrudniony jest pracownik, urlop wypoczynkowy, jest mu udzielany w dni, które są dla tegoż pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Przez rozkład czasu pracy należy rozumieć zarówno zbiorowy rozkład czasu pracy obowiązujący wszystkich zatrudnionych w zakładzie pracy pracowników (np. rozkład czasu pracy ustalony w regulaminie pracy czy układzie zbiorowym pracy), jak również indywidualny rozkład czasu pracy ustalony dla danego pracownika.

Urlop udzielany jest pracownikowi w wymiarze godzinowym, a przy udzielaniu urlopu jeden dzień odpowiada 8 godzinom pracy. Oznacza to, iż pracownik zatrudniony w pełnym obowiązującym go wymiarze czasu pracy, któremu przysługuje 26 dni urlopu może go wykorzystać w wymiarze 208 godzin, a pracownik któremu przysługuje 20 dni urlopu może go wykorzystać w wymiarze 160 godz.

W przypadku pracowników zatrudnionych na część etatu wymiar przysługującego im urlopu wypoczynkowego ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy w jaki są zatrudnieni. Przykładowo pracownik posiadający ponad 10 letni staż pracy zatrudniony na 0,75 etatu uprawniony jest do 20 dni urlopu wypoczynkowego.

Choć urlop wypoczynkowy pracownika jest rozliczany w godzinach przyjąć należy, że pracodawca udziela go na pełen dzień pracy pracownika. Urlop ten rozpoczyna się, podobnie jak doba pracownicza, o godzinie w której pracownik powinien rozpocząć pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy i trwa przez kolejne 24 godziny (por. wyrok SN z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt II PK 116/10).

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może odwołać pracownika z urlopu. Może to nastąpić tylko wówczas, gdy obecności pracownika w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Ponadto pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.

Przykład 5
Odwołanie pracownika z urlopu
Pracownik przebywał na urlopie wypoczynkowym od 19 do 30 lipca 2021 r. Normalnie wykonuje pracę od poniedziałku do piątku w godz. 9.00 – 17.00. 30 lipca (piątek) pracodawca polecił, aby pracownik stawił się w pracy o godz. 18.00 do 20.00.

Zobowiązanie pracownika, aby świadczył pracę w dniu na który wziął urlop, po godzinach harmonogramowej pracy, oznacza automatyczne odwołanie pracownika z urlopu. Pracownik w ramach jednej doby pracowniczej nie może jednocześnie przebywać na urlopie i świadczyć pracy.
Odwołanie pracownika z urlopu (jego anulowanie) oznacza ponadto, że czas nieobecności pracownika w pracy w godzinach, na które pierwotnie urlop został udzielony należy uznać za usprawiedliwioną płatną nieobecność pracownika w pracy, a niewykorzystany dzień urlopu pracodawca powinien wrócić do puli przysługujących pracownikowi dni urlopu w danym roku kalendarzowym.
Natomiast przepracowane w tym dniu godziny spowodują, że z końcem okresu rozliczeniowego pracownik przepracuje więcej godzin niż obowiązujący go wymiar czasu pacy ustalony zgodnie z art. 130 k.p. Te dodatkowe dwie godziny pracy powinny być przy tym zakwalifikowane jako godziny nadliczbowe wynikające z przekroczenia średniotygodniowej normy czasu pracy, a tym samym płatne 100% dodatek do wynagrodzenia.

Dzień pracy

Plan

Wykonanie

Liczba godzin pracy

Poniedziałek

9.00-17.00

UW

0

Wtorek

9.00-17.00

UW

0

Środa

9.00-17.00

UW

0

Czwartek

9.00-17.00

UW

0

Piątek

9.00-17.00

8 UNP + 2

2

Sobota

W5

   

Niedziela

WN

   

Legenda:
UNP – usprawiedliwiona nieobecność w pracy

Przykład 6
Wezwanie do pracy w wolną sobotę
Pracownik był na urlopie 2 tygodnie – od 9 do 20 sierpnia (czyli 10 dni urlopu). W środku jego urlopu pracownicy jego działu zostali wezwani do pracy w wolną sobotę – 14 sierpnia.

Sierpień 2021 r.

                         

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

 

 WN

8

8

8

8

8

 W5

 WN

UW

UW

UW

UW

UW

 W5/8

 WN

 

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

UW

UW

UW

UW

UW

 W5

 WN

8

8

8

8

8

 W5

 WN

8

8

Czy pracownik musi przyjść do pracy? Należy raczej przyjąć, że nie. Co prawda urlop jest wyznaczany na dni pracy, więc nie obejmuje soboty, jednak aby stawić się w pracy w dniu wolnym pracownik musi zostać wezwany. Natomiast nie było go w pracy i nie ma obowiązku odbierania w środku urlopu telefonów od pracodawcy. Gdyby jednak odebrał telefon, ale nie chciał przyjść do pracy, może skorzystać z urlopu na żądanie.

Ewentualnie, pracodawca może rozważyć odwołanie pracownika z urlopu z tym jednak, że skutki takiego odwołanie nie mogą dotyczyć tylko tej soboty, lecz również całego niewykorzystanego przez pracownika urlopu. Gdyby zaś pracownik przyszedł do pracy w takim dniu, powinien otrzymać w zamian inny dzień wolny.

Przykład 7
Odbiór innego dnia wolnego
Pracownik był na urlopie 2 tygodnie – od 9 do 20 sierpnia (czyli 10 dni urlopu) W środku jego urlopu pracownicy jego działu zostali wezwani do pracy w wolną sobotę – 14 sierpnia.
Jej odbiór wyznaczono im już po urlopie pracownika, na dzień 24 sierpnia. Czy 24 sierpnia pracownik również odbiera dzień wolny wraz z całym działem? Nie, jeśli 14 sierpnia nie przyszedł do pracy – nie musi odbierać innego dnia wolnego (chyba, że pracodawca sam go wtedy zwolni z obowiązku pracy, albo udzieli wówczas urlopu).

Przykład 8
Dzień wolny a wniosek urlopowy
Pracownik był wezwany do pracy w wolną sobotę 12 czerwca. Pracodawca udziela mu w tym wypadku dnia wolnego 25 czerwca. A zatem na 25 czerwca pracownik nie musi już brać urlopu, bo ma wolne. Gdyby zaś na 25 czerwca już miał zaakceptowany wniosek urlopowy, to pracodawca nie może mu wówczas udzielić dnia wolnego – musi wybrać inny dzień pracy.

Urlop pracownika pracującego w nocy

Pracodawca nie powinien udzielać pracownikowi urlopu wypoczynkowego, w dniu w którym pracownik kończy pracę na nocnej zmianie. Pracownik nie może bowiem tego samego dnia być jednocześnie w pracy i na urlopie wypoczynkowym. Wynika to z przyjętej przez ustawodawcę definicji doby pracowniczej.

Przykład 9
Praca nocna a urlop
Jeżeli pracownik 31 sierpnia 2021 r. rozpocznie pracę o godz. 22.00, jego doba pracownicza zakończy się o godzinie 22.00 w dniu 1 września 2021 r. Na urlop wypoczynkowy pracownik mógłby się zatem udać dopiero po godz. 22.00 w dniu 1 września 2021 r.

Powyższe potwierdza orzeczenie Sądu Najwyższego z 4 listopada 2010 r. syg. akt. II PK 116/10 M.P.Pr. 2011/3/145-147, w którym to Sąd, w uzasadnieniu wyroku wskazał, że zgodnie z art. 1542 § 1 Kodeksu pracy, urlop wypoczynkowy udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Początek urlopu wypoczynkowego wyznacza rozkład czasu pracy pracownika.
W konsekwencji, przy planowaniu i rozliczaniu urlopu wypoczynkowego, znaczenie ma początek kolejnej doby pracowniczej, a nie ta sama doba kalendarzowa, w której pracownik rozpoczyna urlop.
Biorąc zatem pod uwagę przyjętą godzinę rozpoczęcia pracy (22.00), urlop wypoczynkowy wskazanego pracownika nie będzie mógł się rozpocząć się przed godz. 22.00 w dniu kalendarzowym zakończenia pracy na nocną zmianę. Wtedy bowiem kończy się doba pracownicza tej osoby. Powyższe nie przesadza jednak o kategorycznym zakazie zaplanowania pracownikowi pracy na nocną zmianę w przypadku wskazanym w pytaniu. Jeżeli bowiem rozkład czasu pracy pracownika przewidywałby pracę 1 września 2021 r. od godz. 22.00, udzielenie pracownikowi urlopu na ten dzień byłoby prawnie dopuszczalne.

Podstawa prawna: 
  • art. 128 § 3, art. 130, art. 151, art. 1511, art. 1513, art. 154, art. 1542, art. 163, art. 167 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.).

Autor: Joanna Suchanowska
Joanna Suchanowska

Autor: Joanna Suchanowska

Adwokat, specjalizuje się m.in. w zagadnieniach czasu pracy oraz wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń ze stosunku pracy, szkoleniowiec z dużym doświadczeniem prowadzący zarówno szkolenia otwarte jak i zamknięte; autor licznych publikacji z zakresu prawa pracy.

Numer 282 Październik, Listopad 2024 r.

Numer 282 Październik, Listopad 2024 r.
Dostępny w wersji elektronicznej