Koniec stanu epidemii w Polsce. Sprawdź skutki w podatku PIT (limity zwolnień w PIT, certyfikaty rezydencji, wydawanie interpretacji indywidualnych)

W związku z epidemią koronawirusa wprowadzono w Polsce kilka nowych regulacji w ustawie o PIT, których beneficjentami są pracownicy. W szczególności podniesione zostały limity niektórych zwolnień z PIT z tytułu świadczeń wypłacanych tym osobom i członkom ich rodzin. Obejmują one:

• zapomogi, inne niż wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o PIT, wypłacane z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 9a ustawy o PIT  – do 3.000 zł (zamiast 1.000 zł);
• zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci finansowane ze źródeł obrotowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o PIT – do 10.000 zł (zamiast 6.000 zł);
• wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o ZFŚS, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67  ustawy o PIT – do 2.000 zł (zamiast 1.000 zł);
• dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18 finansowane ze źródeł innych niż ZFŚS, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b ustawy o PIT  – do 3.000 zł (zamiast 2.000 zł);
• świadczenia postojowe wypłacane w związku z epidemią COVID-19 – wolne od podatku bez limitu (art. 52l i art. 52m ustawy o PIT).

Podwyższone limity zwolnień z PIT obowiązują do końca roku podatkowego, w którym odwołany zostanie stan epidemii. Ponieważ odwołanie to oficjalnie nastąpiło w maju br., możliwość korzystania z podwyższonych limitów istnieje tylko do końca 2022 roku.

Nie przestały natomiast na razie obowiązywać korzystne przepisy dotyczące posługiwania się certyfikatami rezydencji. Przypomnijmy, że certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu zamieszkania (siedziby) podatnika do celów podatkowych, wydane przez właściwy organ administracji podatkowej jego państwa.

Na podstawie przepisów Tarczy antykryzysowej w przypadku certyfikatów rezydencji obejmujących 2019 rok lub 2020 rok płatnicy nadal mogą posługiwać się takimi dokumentami (pod warunkiem oświadczenia podatnika, że dane w zawarte w certyfikacie nie uległy zmianie).

W przypadku certyfikatów rezydencji z nieokreślonym okresem ważności, to w myśl ogólnej zasady  płatnik może uwzględniać tego rodzaju dokument przez okres kolejnych 12 miesięcy od daty jego wydania.

Jednak z powodu pandemii koronawirusa płatnicy uzyskali możliwość wydłużonego stosowania  takich certyfikatów – jeżeli  dwunastomiesięczny termin ich obowiązywania upływałby w czasie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19. Wskazuje na to treść art. 31ya ust. 1 tzw. specustawy z 2 marca 2020 r. o COVID-19.

Kolejne ułatwienie polega na tym, że w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, a także w okresie kolejnych 2 miesięcy po ich odwołaniu, miejsce zamieszkania i siedziby podatnika do celów podatkowych mogą być potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji.

Jak wynika z art. 31ya ust. 2 ww. specustawy o COVID-19, skorzystanie z tego rozwiązania jest możliwe pod warunkiem, że informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym.

Ze względu na to, że powyższe preferencje przysługują w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz przez okres 2 miesięcy po ich odwołaniu – omawiane zmiany od 16 maja 2022 r. nie powodują przywrócenia obostrzeń w zakresie stosowania wspomnianych certyfikatów. Preferencje te są utrzymane, ponieważ pomimo zakończenia stanu epidemii w Polsce, obowiązuje stan zagrożenia epidemicznego.

Zniesienie stanu epidemii nie wpływa również na terminy wydawania przez fiskusa indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przypomnijmy, że na podstawie art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) powinien wydawać takie interpretacje bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku w tej sprawie.

Jednak art. 31g specustawy o COVID-19 dał temu organowi więcej czasu na wywiązanie się ze wspomnianego obowiązku. Zgodnie z jego postanowieniami w przypadku wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej złożonych i nierozpatrzonych do 31 marca 2020 r. lub złożonych od 31 marca 2020 r. do odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19 – 3-miesięczny termin do wydania interpretacji indywidualnej, o którym była mowa wcześniej zostaje wydłużony o 3 miesiące.

Pomimo zniesienia stanu epidemii nadal obowiązuje stan zagrożenia epidemicznego, do którego odwołuje się wskazany przepis. Dlatego terminy na wydanie interpretacji indywidualnej przez KIS wciąż pozostają wydłużone (do 6 miesięcy).