Podwyżka wynagrodzenia jest zmianą na korzyść pracownika, zatem przyjęcie wspomnianego pisma przez pracownika można traktować jako jego dorozumianą zgodę na zmianę umowy dotyczącą kwoty wynagrodzenia. W wyroku z 11 grudnia 2014 r. (sygn. akt I PK 118/14), Sąd Najwyższy stwierdził, że wypłacenie pracownikowi przez pracodawcę wynagrodzenia wyższego, niż określone w umowie o pracę, w przypadku, gdy strony nie uzgodniły tego na piśmie, może stanowić dorozumianą zmianę umowy o pracę.

Pisemny aneks do umowy o pracę, podpisany przez obie jej strony, jest najpełniejszym dochowaniem wymogu zachowania formy pisemnej, wymaganej przepisem art. 29 § 4 Kodeksu pracy. Jednak praktykę przyznawania pracownikom podwyżek wynagrodzeń pismami jednostronnie podpisywanymi przez pracodawcę – zważywszy, że podwyżka wynagrodzenia jest zmianą na korzyść pracownika – można uznać za dopuszczalną.

W kontekście zapewnienia pracownikowi wynagrodzenia na wymaganym prawem poziomie minimalnym, ze szczególnym przypadkiem mamy do czynienia wówczas, gdy wynagrodzenie za pracę nie zostało w umowie określone przez podanie konkretnej kwoty (kwot), lecz przez zamieszczenie w umowie postanowienia, iż wynagrodzenie pracownika jest równe minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, o którym mowa w ustawie z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu. Dzięki takiemu uniwersalnemu postanowieniu, nie trzeba dokonywać zmian w umowie o pracę, gdy wzrasta wysokość minimalnego wynagrodzenia, gdyż wspomniane postanowienie oznacza, że pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości równej zawsze aktualnie obowiązującemu wynagrodzeniu minimalnemu.